MSA to minimalna wysokość bezwzględna sektorowa
Najniższa wysokość bezwzględna jaka może być stosowana, która zapewnia minimalne przewyższenie nad przeszkodami wynoszące 300 m (1000 ft) nad wszystkimi obiektami znajdującymi się na wycinku koła o promieniu 46 km (25 NM), wychodzącym od pomocy radionawigacyjnej "obsługującej" dane podejście.
Na mapie podejścia do pasa 33 w EPWA, podane są minimalne wysokości sektorowe (MSA), wyznaczone na wycinkach koła w promieniu 25 NM od VOR/DME LIN. Wartości minimalnego przewyższenia uwzględniają wysokość przeszkód (tu zaznaczonych na zielono).
Dla ułatwienia nawigacji, kierunki podane są "na odwrót", tzn. pokazują hdg statku powietrznego w kierunku do pomocy.
W lewym dolnym rogu mapy, to jest w sektorze, w którym a/c będzie leciał z hdg od 000° do 090°, MSA wynosi 800m AMSL (w tym wypadku wysokości w metrach) - głownie ze względu obecności przeszkody w postaci masztu w Jankach.
W lewym górnym rogu mapy, to jest w sektorze, w którym a/c będzie leciał z hdg od 090° do 180°, MSA wynosi 660m AMSL.
W prawym górnym rogu, gdzie hdg wyniesie od 180° do 270°, MSA wynosi 700m AMSL.
W prawym dolnym rogu, gdzie hdg wyniesie od 270° do 360° (000°), MSA wynosi 800m AMSL.
Uwagi praktyczne
Lecąc IFR, MSA jest dla pilota obowiązujące. Jednak w przypadku lotów VFR już tak nie jest. Jeśli w locie VFR masz dobrą widoczność, bez chmur i zachowujesz min. 500 stóp w poziomie od przeszkód, to możesz lecieć poniżej MSA. Co więcej, niektóre trasy ruchu VFR wytyczane np. w okolicach lotnisk mogą prowadzić poniżej MSA (np. w Manchesterze). Ma to szczególnie znaczenie w lotach w terenie górzystym. Lecąc w Alpach nie byłbyś w stanie wylądować na górskim lotnisku, nie przekraczając MSA w czasie podejścia.
Jeśli jednak na Twojej drodze pojawią się chmury, to Twoim odruchem powinno być szybkie wzniesienie powyżej MSA. No i naturalnie, dopóki lecisz VFR, omijanie chmur.
Autor: Bartek Kowal