Jak wiadomo w EPKT został uruchomiony nowy pas równoległy do starego. Nowy pas jest przesunięty w stosunku do starego ok. 200 m na południe. Przesunięte są również progi (nowy pas jest dłuższy). Niestety w scenerii EPKT nadal w użyciu jest stary pas. Wynikają z tego pewne problemy – stara sceneria, nowy AIRAC. Na stronie PL-VACC są opublikowane mapy podejść do starego pasa, jednak przy wgranym nowym AIRAC-u nie da się ich wprowadzić do FMC. W przypadku kiedy jest kontrola nie ma problemu – wektory i po sprawie. Problem pojawia się przy jej braku. Ponieważ zbliżają się jesienne pogody, postanowiłem sprawdzić jak to jest z podejściem do pasa 09 w EPKT. Próbowałem podejścia do „starego” 09 w EPKT z nowymi procedurami (konkretnie RNAV GNSS 09) przy różnych warunkach pogodowych. Raczej niekorzystnych ;)
Na początek mapa. (aby powiększyć obrazki kliknij na nie)
EPKT 060700Z 09010KT 10SM OVC020 12/07
Punkt KT736 - jak widać, nic nie widać ;) zaczynamy zniżanie.
4.9 NM do KAX, pas doskonale widoczny, można odpiąć autopilota. Zniżanie w trybie VNAV.
EPKT 060700Z 09010KT 5SM OVC015 12/07
4,5 NM KAX, widać światła pasa. Zniżanie w trybie VNAV.
EPKT 060700Z 09010KT 3SM OVC010 12/07
2,7 NM KAX, widać pas, ale jest już naprawdę "ciasno". Zniżanie w trybie VNAV.
Zniżanie metodą "Dive&Drive" z wyłączonym AP. 3,9NM KAX, widać światła pasa. "Dive&Drive" polega na szybkim zniżaniu do MDA i locie do pasa na tej wysokości. Ryzykowne!!!, ale zyskujemy na odległości z której widać pas przy zachmurzeniu o niskiej podstawie.
EPKT 060700Z 09010KT 3SM OVC006
Ta sama metoda. To już naprawdę extremum. Moim zdaniem lądowanie bardzo mocno ryzykowne.
Dla jasności - samolot nie był skonfigurowany do lądowania, chciałem tylko pokazać jak to wygląda z kokpitu :)
Wykorzystałem FSX, AS2012, PA vol. 1 DD. Oraz oczywiście Embriona vol. 2 FeelThere ;)